Το θέμα διάβρωσης των ακτών Πελοποννήσου θέτει ο Μάκαρης – Λύση και για τον Ξιφιά Μονεμβασίας

Την ανάγκη επίλυσης του σημαντικού προβλήματος της διάβρωσης των ακτών Πελοποννήσου θέτει με ανακοίνωσή του, ο επικεφαλής της περιφερειακής παράταξης «Πρώτα η Πελοπόννησος», Μανώλης Μάκαρης. «Ώρα για λύσεις. Η διάβρωση των ακτών αποτελεί μία από τις πιο σοβαρές – αλλά συχνά υποτιμημένες – απειλές για τις παράκτιες περιοχές της Πελοποννήσου», αναφέρεται στην ανακοίνωση, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά: «Στην εποχή της κλιματικής κρίσης, με τα ολοένα συχνότερα ακραία καιρικά φαινόμενα και τη σταδιακή άνοδο της στάθμης της θάλασσας, οι ακτογραμμές μας υποχωρούν με ανησυχητικό ρυθμό. Οικισμοί, τουριστικές υποδομές και πολύτιμα οικοσυστήματα βρίσκονται σε κίνδυνο».

Η Μικρή Μαντίνεια, ο Άγιος Ανδρέας Μεσσηνίας, το Ξυλόκαστρο και ο Κορινθιακός, αλλά και o Ξιφιάς Μονεμβασίας είναι περιοχές που απαιτούν άμεσες επεμβάσεις, έργα αντιδιαβρωτικής προστασίας και αποκατάσταση της χαμένης παραλίας.

Ειδικότερα για τον Ξιφιά Μονεμβασίας, ο κ. Μάκαρης αναφέρει:

Στην περιοχή Ξιφιά της Μονεμβασίας, η παραλία εξαφανίζεται. Ολόκληρες ζώνες αναψυχής και τουριστικής δραστηριότητας έχουν χαθεί. Η αποκατάσταση του τοπίου και του δημόσιου χώρου πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα στον προγραμματισμό της Περιφέρειας.

Το παράδειγμα της Reggio Calabria

Στην ίδια ανακοίνωση παρουσιάζεται το πρότυπο της επαρχίας Καλαβρίας στην Ιταλία, μια περιοχή στην οποία υλοποιείται σχέδιο προστασίας ακτών. Ειδικότερα αναφέρεται:

Στην Καλαβρία της Νότιας Ιταλίας – και ειδικά στην περιοχή της Reggio Calabria – η τοπική και περιφερειακή διοίκηση υλοποιεί ένα ολοκληρωμένο σχέδιο προστασίας των ακτών, που θα μπορούσε να αποτελέσει παράδειγμα και για την Πελοπόννησο. Έχει εκπονηθεί Master Plan με επιστημονική χαρτογράφηση των περιοχών υψηλού κινδύνου και υλοποιούνται έργα επανακατασκευής ακτών (ripascimento) με ελεγχόμενη μεταφορά υλικών και παρακολούθηση από πανεπιστημιακούς φορείς.

Συνοψίζοντας ο κ. Μάκαρης, δηλώνει:

Συμπερασματικά, το πρόβλημα είναι γενικευμένο και δεν επιδέχεται αποσπασματικές λύσεις. Χρειαζόμαστε:

  1. Χαρτογράφηση περιοχών υψηλού κινδύνου σε όλη την Πελοπόννησο.
  2. Συνδυασμό ήπιων και τεχνικών παρεμβάσεων, προσαρμοσμένων σε κάθε ακτή.
  3. Εμπλοκή επιστημονικών φορέων (Πανεπιστήμια, ΕΛΚΕΘΕ) στην παρακολούθηση και αξιολόγηση των έργων.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *