Τη Δευτέρα από το Α’ Νεκροταφείο η κηδεία του Άρη Σταθάκη

Τη Δευτέρα θα γίνει η κηδεία του  Άρη Σταθάκη θα πραγματοποιηθεί στο Α’ Νεκροταφείο (Ιερός ναός Αγίων Θεοδώρων), ενώ αντί στεφάνων η οικογένεια του εκλιπόντος παρακαλεί τα χρήματα να κατατεθούν στο σύλλογο το «Χαμόγελο του Παιδιού».

Ο Άρης Σταθάκης πρώην βουλευτής και δημοσιογράφοςέφυγε από τη ζωή στα 71 του χρόνια.

2008 τιμήθηκε με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών «για την προσφορά του στην οδική ασφάλεια», ενώ το 1992 έλαβε το βραβείο Δημοσιογραφίας «Για την προσφορά του στην κοινωνία».

Διετέλεσε βουλευτής β’ Αθηνών.

Εξελέγη βουλευτής (3/2004-8/2007 και 9/2007-9/2009) χωρίς προεκλογικές ομιλίες και συγκεντρώσεις, χωρίς αφίσες, πανό, και φωτογραφίες, όπως αναφέρει η οικογένειά του. «Δεν είχε πολιτικό γραφείο. Δεν είχε οδηγό. Δεν είχε αστυνομικούς-σωματοφύλακες (ζήτησε να πάνε σε αστυνομικά τμήματα για να προστατεύουν τους πολίτες). Άφησε στο γκαράζ της Βουλής το βουλευτικό αυτοκίνητο που δικαιούτο και κυκλοφορούσε με δικό του υβριδικό. Δεν έκανε ποτέ κομματικές ομιλίες και αντιπαραθέσεις του στιλ «εμείς» και «εσείς».

Το 2007 και το 2009 υπήρξε κοσμήτορας της Βουλής, ενώ την περίοδο 2008- 2009 διετέλεσε πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών της Βουλής, ενώ υπήρξε μέλος επιτροπών Κοινωνικών και Περιβάλλοντος.

Επίσης, υπήρξε πρόεδρος διακομματικής επιτροπής Οδικής Ασφάλειας της Βουλής. Η Επιτροπή δημιουργήθηκε μετά από δικές του πιέσεις και, στο διάστημα που ήταν πρόεδρος δεν δίσταζε να επικρίνει δημόσια τις λανθασμένες αποφάσεις όλων των υπουργών.

Το έργο του στον τομέα της οδικής ασφάλειας υπήρξε μεγάλο και είναι χαρακτηριστικό ότι ζήτησε με ερωτήσεις του στη Βουλή να δημιουργηθεί ειδικός φορέας οδικής ασφάλειας. Να αρχίσουν θεωρητικά μαθήματα αυτοκινήτου και μοτοσικλέτας στη Β’ Λυκείου. Να δίνεται δωρεάν ένα κράνος, σε όλους όσοι παίρνουν δίπλωμα μοτοσικλέτας. Να αρχίσουν μαθήματα Α’ βοηθειών σε νέους και παλιούς οδηγούς. Να αλλάξει ριζικά το σύστημα εκπαίδευσης και εξέτασης υποψηφίων οδηγών. Να γίνει εξορθολογισμός των ορίων ταχύτητας. Να κρίνονται οι προαγωγές των διοικητών της Τροχαίας από το ουσιαστικό έργο τους και όχι από τον αριθμό των κλήσεων. Να επιτραπεί η πετρελαιοκίνηση στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Να φύγουν από τους δρόμους οι παράνομες και επικίνδυνες πινακίδες. Να δοθεί προσωρινά ένα μέρος από το αεροδρόμιο του Ελληνικού για αγώνες ντράγκστερ (400 μ. σε ευθεία), ώστε να εκτονώνονται εκεί οι νέοι και να σταματήσουν οι επικίνδυνες κόντρες στους δρόμους. Να ενημερωθούν οι δικαστές στα θέματα νέας τεχνολογιας κ.ά.

Παράλληλα, πρότεινε και η Βουλή αποδέχθηκε να δημιουργηθεί διακομματική επιτροπή οδικής ασφάλειας και να αποκτήσουν όλοι οι βουλευτές μικρά υβριδικά και όχι πανάκριβα αυτοκίνητα.

Όταν εισηγήθηκε το θέμα της οδικής ασφάλειας τον χειροκρότησαν όλες οι πτέρυγες της Βουλής και (επειδή αυτό έγινε για πρώτη φορά), ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου ζήτησε να γραφτεί στα πρακτικά.

Υπήρξε πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Οδικής Ασφάλειας το 2005 από όπου παραιτήθηκε το 2008 «γιατί δεν γινόταν τίποτα από αυτά που ήθελε να κάνει», αλλά και επειδή δεν ορίσθηκαν ποτέ μέλη στην Επιτροπή (προφανώς για να μη λειτουργήσει), επειδή δεν συμφωνούσε με το μπέρδεμα αρμοδιοτήτων των δήθεν συναρμόδιων υπουργείων και επειδή δεν έγινε ποτέ ο φορέας οδικής ασφάλειας που είχε ζητήσει.

Ως μέλος της επιτροπής αναθεώρησης του ΚΟΚ ζήτησε να γίνουν πιο αυστηρά τα πρόστιμα για παραβάσεις που σκοτώνουν και να μειωθούν τα πρόστιμα για πολλές τελείως τυπικές παραβάσεις.

Διετέλεσε αντιδήμαρχος του Δήμου Αθηναίων το 1998 και 2002 και δημοτικός σύμβουλος το 1997 και 2002.

Ως πρόεδρος του οργανισμού οδικής ασφάλειας του Δήμου έφερε το 2003 δωρεάν στην Ελλάδα, το μάθημα κυκλοφοριακής αγωγής/οδικής ασφάλειας που δίδασκαν 13 ευρωπαϊκές χώρες, το έδωσε στα 171 δημοτικά σχολεία του Δήμου Αθηναίων και οργάνωσε σεμινάρια για τους δασκάλους που είχαν δείξει ενδιαφέρον.

Ως πρόεδρος του Οργανισμού Οδικής ασφάλειας του Δ.Α. μελέτησε τις συνθήκες μετάβασης και επιστροφής των μαθητών στα σχολεία, υπέδειξε τις απαραίτητες αλλαγές για την ασφαλή κίνησή τους και τύπωσε φυλλάδια με συμβουλές για γονείς.

Τις ημέρες των μεγάλων εξόδων από την Αθήνα, έβαζε σε ειδικά βάθρα τρακαρισμένα αυτοκίνητα με μηνύματα για την οδική ασφάλεια και ευαισθητοποίησε όλους τους οδηγούς.

Ως πρόεδρος της δημοτικής επιχείρησης ελέγχου στάθμευσης απομάκρυνε από τους δρόμους χιλιάδες παρατημένα αυτοκίνητα με αποτέλεσμα να βελτιωθεί η εικόνα της πόλης και να ελευθερωθούν αντίστοιχες θέσεις στάθμευσης.

Ο Άρης Σταθάκης ήταν μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης από το 2012 έως σήμερα.

Τηλεόραση

Έκανε περίπου 1.000 εκπομπές στον ΑΝΤΕΝΝΑ, μετά το βραδινό δελτίο ειδήσεων, με τίτλο «60 δευτερόλεπτα με τον Άρη Σταθάκη» και περίπου 400 ωριαίες εκπομπές στον ίδιος σταθμό, με βασικό στόχο την οδική ασφάλεια και τίτλο «Από τη θέση του οδηγού» καθώς και περίπου 700 εκπομπές στο ραδιόφωνο με βασικό στόχο την οδική ασφάλεια και τίτλο «Οδηγώντας με τον Άρη Σταθάκη», 1990-2004.

Έντυπα

Το διάστημα 1975-1988 εργάστηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» ως συντάκτης εξωτερικών ειδήσεων (μέχρι το 1985) και στη συνέχεια ως επικεφαλής των εξωτερικών ειδήσεων. Την περίοδο 1975-1990, ήταν συντάκτης αυτοκινήτου στην ίδια εφημερίδα.

Από το 1984 έως το 1990 ήταν ανταποκριτής της ολλανδικής ραδιοφωνίας NOS. Την περίοδο 1987-1990, εργάστηκε στην κρατική ραδιοφωνία και από το 1990 έως το 2004, στο ραδιοφωνικό σταθμό ΑΝΤΕΝΝΑ. Εργάστηκε και στην τηλεόραση, στους τηλεοπτικούς σταθμούς ΕΤ-1 (1987-1990) και ΑΝΤΕΝΝΑ (1990-1999), κυρίως σε εκπομπές με θέματα το αυτοκίνητο και τις μεταδόσεις γκραν πρί.

Το διάστημα 1983-1989 διετέλεσε αρχισυντάκτης του περιοδικού «Τα νέα της ΕΛΠΑ», ενώ υπήρξε διευθυντής των περιοδικών «Πίστες & δρόμοι» τις περιόδους 1972-1974 και 1988-1990 και «Car & Driver» το 1993.

Από το 1990 έως το 2002 αρθρογραφούσε στην «Απογευματινή», υπήρξε οδηγός αγώνων αυτοκινήτου από το 1968 έως το 1984 και διετέλεσε γενικός γραμματέας του Συνδέσμου Οδηγών Αγώνων Αυτοκινήτου από το 1975 μέχρι το 1977 και από το 1980 έως το 1984. Το 1992, τιμήθηκε με το βραβείο δημοσιογραφίας του Ιδρύματος Προαγωγής Δημοσιογραφίας «Μπότση» «για την προσφορά του στην ελληνική κοινωνία, με το σκεπτικό ότι “έμαθε τους Έλληνες να φορούν ζώνες ασφαλείας και κράνη”».

Υπήρξε πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου Συντακτών Αυτοκινήτου (1993-1998) και αντιπρόεδρός του από το 1990 έως το 1992.

 

                                                                                                 Πηγή: naftemporiki.gr