Το Φαράγγι του Μπαλογκαίρι – Στα χνάρια του Μοναχού Κυριακού

Ο Κυριακός Στουρνάρας ή Στουρνάρης, ο κτήτορας της μονής Ευαγγελίστριας Ιέρακα, υπήρξε ένας μεγάλος Δάσκαλος και σπουδαίος Ιατρός για την εποχή του και συνέβαλε τα μέγιστα, για να μάθουν αρκετοί Ζαρακίτες όπως και τσοπάνηδες της περιοχής τα πρώτα τους γράμματα.

Σύμφωνα με πολλές και αξιόπιστες μαρτυρίες παλαιών Ζαρακιτών και όχι μόνο, που έχουν καταγραφεί και στο σχετικό βιβλίο της Μονής Ευαγγελίστριας, δίδαξε όλους αυτούς τους απλούς ανθρώπου μέσα από την Οκτώηχο και το Ψαλτήρι, ακόμη και αν χρειαζόταν πολλές φορές να σκαρφαλώνουν με κίνδυνο της ζωής τους σε αυτές τις απρόσιτες «αετοφωλιές», που ασκήτεψε για πολλά χρόνια. Γι’ αυτό ο θαυμάσιος αυτός Μοναχός έχει μείνει έως σήμερα στις μνήμες των Ζαρακιτών και γενικά των θρησκευόμενων ανθρώπων, με την προσωνυμία «Δάσκαλος» ή «Άγιος Δάσκαλος».

Τις απόκρημνες σπηλιές, στο Φαράγγι του «Μπαλογκαίρι», στην τοποθεσία Σταυρό-ρέμα, επέλεξε να ασκητέψει για μεγάλο χρονικό διάστημα ο Μοναχός Κυριακός Στουρνάρας ή Στουρνάρης, μετά την αρχική του εγκατάσταση τόσο στον Καβομαλιά όσο και στο «Σταυρό» του Χάρακα. Αυτό συνέβη όταν τα χρόνια πριν την Επανάσταση του 1821 αποφάσισε να εγκαταλείψει οριστικά τη μοναχική ζωή που διήγαγε στο Άγιο Όρος, αρχικά στη Μονή Μεγίστης Λαύρας και στη συνέχεια σε κάποιο Ασκηταριό της Μονής Παντελεήμονος και να κατευθυνθεί προς την Πελοπόννησο και ειδικά προς τα σημερινά όρια του Δήμου Μονεμβασίας.

Για να επισκεφθεί κανείς την περιοχή και αφού αφήσει πίσω του τη Ρειχιά, κατευθύνεται προς τη «Γλυφάδα». Στο μέσον περίπου της διαδρομής, στην τοποθεσία «Ράχη του Μίνη», σταθμεύει το αυτοκίνητο και παίρνει το κακοτράχαλο μονοπάτι «Μύτες». Η θέα κατά τη διαδρομή καταπληκτική και ιδιαίτερα επικίνδυνη, με το Φαράγγι να φαντάζει σαν άβυσσος κάτω από τα πόδια σου και οι γκρεμοί να σου κόβουν κυριολεκτικά την ανάσα. Και όμως αυτό τον Τόπο επέλεξε ως προσωρινή κατοικία του (ολίγων χρόνων) ο ηρωικός αυτός Ηπειρώτης Μοναχός Κυριακός, αφού στη συνέχεια της μοναχικής και ασκητικής του ζωής μετεγκαταστάθηκε στην τοποθεσία «Πύλα» του Ιέρακα, όπου μετά από μικρό χρονικό διάστημα ίδρυσε και τη Μονή Ευαγγελίστριας.

Επίσης ήταν πάρα πολύ καλός γνώστης της Ιατρικής Επιστήμης, καθώς και της πρακτικής Φαρμακευτικής, με χρήση φαρμάκων από βότανα του βουνού που τα παρασκεύαζε ο ίδιος από τη μοναδική πλούσια χλωρίδα της περιοχής, αφού ακόμη και σήμερα ο τόπος σφύζει και μοσχομυρίζει από φασκομηλιές και άλλα αρωματικά – φαρμακευτικά φυτά και βότανα!

Ήταν τόσο σπουδαίες οι γνώσεις του περί την ιατρική καθώς και τόσο πολλά τα ιατρικά του επιτεύγματα, που η φήμη τους είχε διαδοθεί και φθάσει πολύ πέραν της Λακωνίας, αλλά δυστυχώς όμως όλα αυτά προξένησαν τη μήνι κάποιων «θιγόμενων» ιατρών που τον κατήγγειλαν στη δικαιοσύνη, για αντιποίηση επαγγέλματος και τον οδήγησαν προς τούτο στο Ναύπλιο, πρωτεύουσα τότε της ανεξάρτητης Ελλάδος, προκειμένου να δικαστεί.

Στο δικαστήριο που παρευρέθηκε, κάποιοι τον αναγνώρισαν και αφού του ζήτησαν συγνώμη, όπως λέγεται, τον οδήγησαν ενώπιον του Κυβερνήτη. Ο Καποδίστριας, μόλις τον αντίκρισε και τον άκουσε, έσκυψε του φίλησε το χέρι και συγκινημένος είπε: «Φέρανε το Δάσκαλό μου να δικάσω; Αυτός είναι τα Φώτα όλης της Ελλάδος!».

Απόσπασμα από το βιβλίο του Νίκου Αργείτη «Από το Τσιρίγο και τον Καβομαλιά έως το Ζάρακα και την Τσακωνιά»