
Επιμέλεια: Χρήστος Ζερβάκος
Ένας κύκλος στη Φιλαρμονική Μολάων έκλεισε για τον Αρχιμουσικό Κώστα Κεκέρη, με τον ίδιο να συνταξιοδοτείται έπειτα από μια δυναμική παρουσία 41 ετών. Χρόνια γεμάτα συγκίνηση και αναμνήσεις, με τον ίδιο αλλά και τα παιδιά που συμμετείχαν, να δίνουν αγώνα για να κρατήσουν ζωντανό αυτόν τον πυρήνα παιδείας και πολιτισμού.
Όλοι μαζί, παλαιότερα αλλά και νεότερα μέλη της Φιλαρμονικής, βρέθηκαν για να αποχαιρετήσουν τον μακριοβιότερο ενεργό μαέστρο. Να θυμηθούν και να μοιραστούν προσωπικές στιγμές και πάνω απ’ όλα, να επιβεβαιώσουν για ακόμα μια φορά τη σημαντική και ουσιαστική παρουσία του Κώστα Κεκέρη στα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης των Μολάων.
Η επίσημη ίδρυση της Φιλαρμονικής Μολάων Προοδευτικού, χρονολογείται το 1958. Όταν η Ελλάδα μάζευε τα κομμάτια της, οι Μολάοι ίδρυσαν φιλαρμονική! Πράγμα που σημαίνει πως η Φιλαρμονική μας έχει μεγαλώσει τουλάχιστον 3 γενιές. Δεν γνωρίζουμε βέβαια εάν από την αρχή ανήκε στον Προοδευτικό Σύλλογο Μολάων.
Πήρε χρόνια γραφειοκρατίας και αναποφασιστικότητας, μέχρι να περάσει η Φιλαρμονική στον τότε Δήμο Μολάων, με δήμαρχο τον Ιωάννη Τσαγκάρη. Όλα αυτά τα χρόνια, ο Κεκέρης κράτησε τη Φιλαρμονική με πείσμα, υπομονή και πάνω απ’ όλα αγάπη προς τα παιδιά.
Ιδιαίτερες αναμνήσεις
– Το brasso που γυαλίζαμε τα χάλκινα μας όργανα και τα αφήναμε στον ήλιο για να γυαλίσουν. Την τάξη και την καθαριότητα.
– Από τις εκδρομές μας, ξεχωρίζω αυτή του 1988 (αν θυμάμαι καλά), κατά την οποία ψάλαμε τον Εθνικό Ύμνο για τους Βορειοηπειρώτες φαντάρους, στην Κακαβιά, δίπλα στην καγκελόπορτα τότε, που χώριζε την Ελλάδα μας από την κατεχόμενη από τον Χότζα, Αλβανία.

Απευθύνομαι στα νέα παιδιά, αλλά και στους γονείς τους, λέγοντας:
Είναι αποδεδειγμένο, πως όσοι πέρασαν από τη Φιλαρμονική, δεν έριξαν ποτέ μαύρη πέτρα πίσω τους. Το παιδί διαμορφώνει χαρακτήρα στη φιλαρμονική. Εκεί μαθαίνεις την ομαδικότητα, την άμιλλα και τη μουσική που ευφραίνει καρδιά και πνεύμα. Δεν ξεχνάει το χωριό του το παιδί που θα περάσει από συλλόγους.
Την Τρίτη, ημέρα της Εθνικής Επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940, παίξαμε στην παρέλαση, παλιοί και νέοι, όλοι μαζί, δίνοντας το στίγμα μιας φιλαρμονικής που θέλει και μπορεί να αντέξει στο χρόνο. Σκορπώντας συγκίνηση και αισιοδοξία σε ένα κοινό που καταχειροκροτούσε ενθουσιασμένο.
Τέλος, ένα μεγάλο ευχαριστώ στον αγαπητό μαέστρο Κώστα Κεκέρη, που μαζί με τον αείμνηστο Γιώργο Καλογεράκο, πρόσθεσαν «μελωδία» στη ζωή μας.
monemvasianews.gr η Φωνή της Μονεμβασίας
