monemvasianews.gr η Φωνή της Μονεμβασίας
Ήταν 23 Αυγούστου 2023, όταν εγκαινιάστηκε και άνοιξε επίσημα τις πύλες της η Πινακοθήκη-Βιβλιοθήκη Αχιλλέα Βαρβαρέσου στη Νεάπολη.
Ένα πάγιο αίτημα των κατοίκων αλλά και η επιθυμία του διάσημου Βατικιώτη ζωγράφου, με καθυστέρηση ετών έγιναν πραγματικότητα, σε μια προσπάθεια ανάδειξης του πολιτισμού που κρύβει στα σπλάχνα της η περιοχή.
Έκτοτε αρκετοί επισκέφθηκαν το χώρο, ενώ έκθεση ζωγραφικής τοπικών καλλιτεχνών αλλά και έκθεση φωτογραφίας, φιλοξενήθηκαν στο ίδιο κτίριο.
Με τις μέχρι τώρα ενδείξεις παραμένει αβέβαιο το μέλλον της Πινακοθήκης Βαρβαρέσου, μια και στους είκοσι ένα (21) μήνες ύπαρξης της μόνο τους οκτώ (8) μήνες παρέμεινε ανοικτή και σε λειτουργία. Οι αρχικές ευοίωνες προοπτικές εξανεμίστηκαν στην πορεία και ο πρώτος ενθουσιασμός μετατρέπεται σιγά-σιγά σε απογοήτευση και προβληματισμό.
Όπως πλέον διαφαίνεται στο όλο εγχείρημα δεν είχε προβλεφθεί ο τρόπος πρόσληψης και στελέχωσής της με μόνιμο προσωπικό. Αυτό που σύμφωνα με πληροφορίες του monemvasianesws.gr γίνεται για το μουσείο Γιάννη Ρίτσου στη Μονεμβασία (πρόσληψη μόνιμου ατόμου), δυστυχώς δεν έγινε για την Πινακοθήκη Αχιλλέα Βαρβαρέσου στη Νεάπολη. Έτσι αφέθηκε να λειτουργεί με ολιγόμηνες συμβάσεις, συνέπεια των οποίων ήταν να παραμένει κλειστή για 13 μήνες στους είκοσι ένα (21) συνολικά μήνες λειτουργίας της, ενώ κλειστή είναι μέχρι και σήμερα (2/6/2025).
Αυτό το μοντέλο διαχείρισης δεν αρμόζει και δεν αξίζει σε έναν τέτοιο χώρο. Είναι πολύ μακριά από την επιθυμία του Αχιλλέα Βαρβαρέσου και ακόμα πιο μακριά από την ιστορία και τον πολιτισμό των Βατίκων.
Εύλογα ερωτήματα γεννώνται, ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν, όπως:
- Αξιοποιείται και με ποιο τρόπο η ακίνητη περιουσία του Αχιλλέα Βαρβαρέσου που άφησε με τη διαθήκη του στην τότε Κοινότητα Βοιών, τα έσοδα της οποίας θα συντηρούσαν την Πινακοθήκη;
- Υπάρχει ή όχι η δυνατότητα πρόσληψης μόνιμου και με ανάλογη εμπειρία ατόμου προκειμένου να υπάρχει απρόσκοπτη και συνεχής λειτουργία της Πινακοθήκης;
- Με ποιο τρόπο σκέφτεται να αντιμετωπίσει η Διοίκηση του Δήμου το πρόβλημα, σεβόμενοι τόσο την επιθυμία του διαθέτη, τα χρήματα των πολιτών, αλλά κυρίως την ανάγκη ύπαρξης ενός τέτοιου χώρου;
Ερωτήματα που περιμένουν απάντηση αλλά πάνω απ’ όλα δράση, ως ελάχιστο χρέος απέναντι σε μια περιοχή που αξίζει την προσοχή, αλλά και ως ελάχιστο φόρο τιμής σε όλους εκείνους που σημάδεψαν αυτό τον τόπο.
