Η ανάπλαση της παραλιακής ζώνης της Μονεμβασίας, συνοδεύτηκε από την απομάκρυνση του Ηρώου που για δεκαετίες δέσποζε στην περιοχή. Το μνημείο, αφιερωμένο σε ανθρώπους που θυσιάστηκαν για τον τόπο, κατεδαφίστηκε με την αιτιολογία των έργων, με την υπόσχεση ότι θα επανατοποθετηθεί σε ανάλογη θέση. Ωστόσο, βρισκόμαστε στο 2025 και το Ηρώο παραμένει… άφαντο. Ένα ερώτημα παραμένει αναπάντητο: τι απέγινε το Ηρώο που δέσποζε στην περιοχή;
Για μια πολιτεία που υπερηφανεύεται για την ιστορία και την πολιτιστική της κληρονομιά, η απουσία αυτού του μνημείου δεν είναι απλώς μια αισθητική απώλεια. Είναι ένα κενό στη συλλογική μνήμη. Δεν μιλάμε για ένα τυχαίο στολίδι, αλλά για ένα σημείο αναφοράς που υπενθύμιζε θυσίες και αξίες. Και όταν τέτοια σύμβολα εξαφανίζονται αθόρυβα, γεννάται το ερώτημα: ποιος φροντίζει να τα κρατήσει ζωντανά;
Η τοπική αυτοδιοίκηση έχει την ευθύνη να συνδυάζει την πρόοδο με τον σεβασμό στην Ιστορία. Η ανάπτυξη δεν μπορεί να σημαίνει διαγραφή του παρελθόντος. Δεν είναι αποδεκτό να επενδύουμε σε νέα έργα και παράλληλα να αφήνουμε μνημεία των ηρώων μας να χάνονται.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το Ηρώο δεν ήταν απλώς μια ανώνυμη κατασκευή, αλλά αποτέλεσμα προσωπικής δωρεάς του κ. Αθανάσιου Κουρκούλη, ομογενή που το χρηματοδότησε τη δεκαετία του 1970 ως ελάχιστο φόρο τιμής στους πεσόντες της γερμανικής κατοχής. Ο ίδιος, με επιστολή του προς τον Δήμαρχο, ζήτησε την άμεση επαναφορά του μνημείου στην αρχική ή σε αντίστοιχης σημασίας θέση, επισημαίνοντας ότι η «εξαφάνισή του συνιστά προσβολή προς την Ιστορία της Μονεμβασίας και προς όσους θυσιάστηκαν για την πατρίδα».
Ως πολίτες, που ζούμε σε μια εποχή όπου η εικόνα και η τουριστική βιτρίνα κυριαρχούν, έχουμε το χρέος να ζητάμε περισσότερα από τους υπεύθυνους. Θέλουμε ανάπτυξη, αλλά όχι εις βάρος της ιστορικής μας μνήμης. Θέλουμε έργα που τιμούν και τον τόπο και τους ανθρώπους που τον έφτιαξαν. Θέλουμε η φωνή μας να ακούγεται, όπως και του κ. Κουρκούλη που αγνοήθηκε, γιατί η αδιαφορία δεν τιμά κανέναν.
Το χαμένο ηρώο της Μονεμβασίας δεν είναι απλώς ένα μνημείο που λείπει. Είναι μια υπενθύμιση ότι, αν δεν προσέχουμε, η Ιστορία μας μπορεί να σβήσει όχι από τη φθορά του χρόνου, αλλά από την αμέλεια των δικών μας αποφάσεων.
Monemvasianews Team